به مسافرانی که به ایستگاه قطار سانتا لوسیا ونیز می‌رسند، صبح پنجشنبه از طریق پیامک گفته شده است که ممکن است برای ورود به مرکز شهر تاریخی پنج یورو بپردازند. در این گزارش آمده است که عدم پرداخت می تواند منجر به جریمه ای بین 50 تا 300 یورو شود.
افسران SWAT در خارج از ایستگاه مستقر بودند، در حالی که گروهی از دستیاران با جلیقه های ایمنی رنگارنگ از ورود مسافران جلوگیری کردند تا اطمینان حاصل کنند که آنها یک کد QR دارند که نشان می دهد آنها برای بازدید در وب سایت شهر ثبت نام کرده اند. کسانی که موفق نشدند به غرفه ای که امکان داشت فرستاده شدند. پس از ثبت نام، بازدیدکنندگان یک شبه رایگان پذیرفته می شدند، اما کسانی که قصد اقامت فقط در روز را داشتند، هزینه دریافت می شد (اگرچه استثنائات دیگری نیز وجود داشت).
استقبال جدیدی در ونیز، اولین شهری در جهان بود که از بازدیدکنندگان یک روزه هزینه ورودی اسمی دریافت کرد و مقامات شهری امیدوارند که این اقدام به مبارزه با توریسم بیش از حد کمک کند.
لورین کولچر، مدیر بیمارستان از ویرال، انگلستان، در صف غرفه گفت: «من فقط به این دلیل فهمیدم که شریکم امروز صبح به من پیام داد و گفت که این اتفاق افتاده است. “من فکر کردم او شوخی کرده است.”
او گفت و فکر نمی کرد مردم باید برای امتیاز دیدن “شهر زیبایی که همه می خواهند از آن بازدید کنند” هزینه کنند.
صدها معترض در نزدیکی ایستگاه سر و صدا می کردند. برای آنها، دریافت هزینه ورودی یک گام هشداردهنده در نزدیکتر کردن ونیز به چیزی بود که بسیاری از آن می ترسند اگر شهر به دور خود نچرخد، تبدیل شود: یک پارک موضوعی. در حالی که سوت می زدند، بلیت های جعلی می دادند که روی آن نوشته شده بود: «به ونیز لند خوش آمدید». برخی از آنها تابلوهایی با مضمون «ونیز برای فروش نیست» و «بلیتت را نگه دار» در دست داشتند و شعار می دادند: «ما شهرمان را می خواهیم برگردیم».
رناتا مرزاری، معلم بازنشسته ونیز که در میان معترضان بود، گفت: «بلیت گردشگری بیش از حد را حل نمی کند.
مانند سایر مردم محلی، او اذعان کرد که هجوم گردشگران – که در سال گذشته به 20 میلیون نفر رسید – می تواند یک مشکل باشد. او گفت که این اغلب شامل درگیری‌های فیزیکی می‌شود، از جمله «اشاره کردن به حوادثی که در آن وارد بازویی می‌شوید که به طور ناگهانی بلند شده‌اید، یا تصادف‌هایی با عکس‌هایی که وقتی به گوشی‌هایشان نگاه می‌کنند به سمت شما بازمی‌گردند». او گفت، اما بلیت، که فقط برای بازدیدکنندگان روزانه که بین ساعت 8:30 صبح تا 4 بعد از ظهر وارد می‌شوند، “مضحک” بود. وی افزود: آنها می توانند با دریافت هزینه به ازای هر غیرسیگاری که روی زمین پرتاب می شود، درآمد بیشتری کسب کنند.
ونیز تنها یکی از ده ها شهر از جمله آمستردام، آتن و بارسلون است که با فراوانی گردشگران دست و پنجه نرم می کند. لوئیجی بروگنارو، شهردار شهر، صبح پنجشنبه در بیرون از ایستگاه قطار، گفت که سایر مکان‌های علاقه‌مند به این طرح با او تماس گرفته‌اند، اما نمی‌گوید کدام یک «به دلایل حفظ حریم خصوصی».
ونیز شناور بر روی آبی که کانال‌ها از آن عبور می‌کنند، که طبق سنت در سال 421 تأسیس شد، اگرچه تاریخ مورد بحث است، بسیار شکننده است. سال گذشته، کارشناسان یونسکو، آژانس فرهنگی سازمان ملل، توصیه کردند که این مکان در فهرست میراث جهانی در معرض خطر قرار گیرد و گردشگری انبوه را به عنوان یک نگرانی اصلی ذکر کردند. ونیز پس از تصویب هزینه دسترسی از فهرست «در خطر» خارج شد، اما مقامات یونسکو در بیانیه‌ای گفتند که «هنوز باید پیشرفت بیشتری صورت گیرد».
منتقدان این هزینه می گویند که برای مبارزه با مشکلات واقعی شهر که بسیاری را مجبور به ترک شهر کرده است، کار چندانی انجام نمی دهد. طبق آمار شهرداری، تعداد ساکنان مرکز شهر از 175000 نفر در سال 1951 به کمتر از 49000 نفر کاهش یافته است. آنها کمبود مسکن ارزان قیمت را به دلیل اجاره های کوتاه مدت ذکر می کنند. کاهش خدماتی مانند مدارس و حمل و نقل؛ و نفوذ صنعت گردشگری تقریباً در تمام جنبه های زندگی.
فدریکا تانیلی، یکی از اعضای یک انجمن محلی که از مسکن ارزان قیمت در ونیز حمایت می کند، این بلیت را “تبلیغ” خواند و گفت که شهر باید “نیازهای ساکنان را در مرکز سیاست قرار دهد.” او گفت که مسئولان شهری باید «گام‌های قاطعی برای بازگرداندن شهر به سطح گردشگری قابل مدیریت‌تر بردارند».
نیکولا کومتی، استاد اقتصاد و کارشناس گردشگری در دانشگاه کافوسکاری ونیز، می گوید در غیر این صورت، شهر اینگونه می میرد.
فرانکو کالتاروسا، که زمانی برنامه شهرداری بعد از مدرسه را اجرا می کرد، که به گفته او بسیاری از بودجه خود را در زمان شهردار فعلی از دست داده است، گفت: “گردشگری شهر را مخدوش کرده است.”
او گفت: «ونیز یک شهر زنده است، نه یک پارک موضوعی.
یک مطالعه در سال 2020 توسط کارشناسان گردشگری در Ca’Foscari، دانشگاه اصلی ونیز، نشان داد که تعداد بهینه بازدیدکنندگان از ونیز در روز حدود 52000 نفر است که حدود یک چهارم آنها در تورهای روزانه هستند. اما ونیز تعداد بازدیدکنندگان را محدود نمی کند.
ما مخالف محدود کردن تعداد بازدیدکنندگان هستیم. میشل زوین، شورای شهر مسئول بودجه گفت: این یک شهر باز است. در عوض، شهر امیدوار بود که بازدیدکنندگان – حدود 10 میلیون نفر در سال گذشته – برنامه ریزی کنند که در روزهای کم باری که شهر “آرام تر است” بیایند.
او گفت: «ما معتقدیم این راه حلی برای مدیریت بازدیدکنندگان روزانه است.
در روز پنجشنبه، تعطیلات ملی در ایتالیا، 113000 نفر برای ورود به ونیز ثبت نام کردند. از این تعداد، 15700 نفر هزینه دسترسی پرداختند، 40000 نفر از اقامت شبانه معاف شدند و بقیه بازدیدکنندگان – همچنین معاف شدند – شامل دانش آموزان، کارگران و بستگان یا دوستان ساکنین بودند.
آقای زوین گفت، در سال 2024، این هزینه در 29 روز اوج به عنوان یک “آزمایش” اعمال خواهد شد. آنها می گویند داده های جمع آوری شده در این مرحله به مسئولان شهری کمک می کند تا منابع را بهتر مدیریت کرده و این پدیده را کنترل کنند. آقای زوین گفت روزهای بیشتری به تقویم هزینه ها در سال آینده اضافه خواهد شد و هزینه ها ممکن است به 10 یورو برسد.
جیووانی آندره آ مارتینی، یکی از نمایندگان اپوزیسیون محلی، گفت: «دوبرابر شدن قیمت، شهر را به یک کالا تبدیل می‌کند، چیزی بیش از یک پارک موضوعی، یک موزه». با توجه به اینکه پروژه‌های آتی شهرداری شامل طرح‌هایی برای گسترش فرودگاه و حفر کانال‌های جدید در تالاب می‌شود تا قایق‌ها و حتی کشتی‌های مسافرتی که در سال ۲۰۱۹ ممنوع شده‌اند، بتوانند نزدیکتر شوند، سودمندی این مالیات را زیر سوال برد. او روز پنجشنبه گفت: «این بدان معناست که شهر حتی بیشتر خفه خواهد شد.
در ایستگاه قطار، گردشگران با صبر و حوصله کنار باجه های عوارضی صف می کشیدند تا کارت خود را بگیرند.
شارلوت دین، تاجر شراب، و کارولین میتیارد، معلم بازنشسته مدرسه، هر دو از انگلستان، از پرداخت این هزینه خوشحال بودند. خانم دین گفت این به اندازه کافی منصفانه است. ونیز مکانی فوق‌العاده است، باید از آن قدردانی کرد.»