برای اولین بار، یک قاضی نظامی در خلیج گوانتانامو وارد منطقه امن زندان زمان جنگ شد و از سایت سیاه سابق سیا در مرکز جنجال شکنجه 11 سپتامبر بازدید کرد.
این یک لحظه قابل توجه در تاریخ دو دهه دادگاه گوانتانامو بود. هیچ قاضی دادگاه نظامی قبلاً این سفر پنج مایلی را برای بررسی عملیات بازداشت انجام نداده بود، جایی که ارتش تنها باقیمانده شناخته شده و هنوز دست نخورده شبکه زندان های خارجی را که سیا از سال 2002 تا 2009 اداره می کرد، نگهداری می کند.
اما سرهنگ متیو ان. مک کال، قاضی، نزدیک است در مورد اینکه آیا متهم تروریست خالد شیخ محمد و سه متهم دیگر به طور داوطلبانه در چهارمین سال حبس خود در جریان بازجویی توسط ماموران اف بی آی در گوانتانامو به حملات خود اعتراف کرده اند یا خیر.
و زندانی که او از آن بازدید کرد، به نام کمپ اکو، نقشی مرکزی اما پنهان در این ماجرا داشت. از سال 2003 تا 2004، سیا پنج زندانی با ارزش را در آنجا نگهداری می کرد، نزدیک به زندان ها اما دور از دسترس صلیب سرخ بین المللی. او بخشی از شبکه مخفی خارج از کشور بود که حدود 120 “بازداشتی با ارزش” را در نقاط دورتر مانند افغانستان، تایلند و لهستان مخفی کرد.
در آوریل 2004، آژانس سایت سیاه گوانتانامو را بست و پنج زندانی را به توصیه وزارت دادگستری به مکان های طبقه بندی شده دیگری منتقل کرد تا از صدور حکم دادگاه عالی ایالات متحده در اواخر همان سال که به زندانیان در خلیج گوانتانامو تحت کنترل ایالات متحده اجازه دسترسی به وکلا را بدهد، اجتناب شود. .
پس از آنکه پرزیدنت جورج دبلیو بوش دستور داد آقای محمد و 13 زندانی دیگر سیا برای محاکمه به خلیج گوانتانامو منتقل شوند، ماموران فدرال از همان قسمت کمپ اکو برای گرفتن اعترافات ظاهراً مشروع با استفاده از آنچه دادستان ها آن را “تیم های پاک” نامیدند استفاده کردند.
اکنون در حال بحث است که آیا اظهارات این افراد در سال 2007 در محاکمه نهایی آقای محمد و سه مرد متهم به همدستی او در کمک به 19 هواپیماربای دخیل در حملات 11 سپتامبر قابل قبول است یا خیر.
دادستان ها مصاحبه ها را مهمترین شواهد این پرونده می دانند که از سال 2012 در جلسات مقدماتی محاکمه شده است. آنها استدلال می کنند که شهادت داوطلبانه بود و بنابراین قابل قبول بود.
تا سال 2007، وکلای دادگستری می‌گویند که آقای محمد و دیگران به دلیل سال‌ها شکنجه، سلول انفرادی و آزار و اذیت مداوم در سیا مجبور شدند که درمانده باشند اما به سؤالات درخواستی پاسخ دهند.
در عملیات بازداشت که در حال حاضر 30 زندانی در آن نگهداری می شوند، قضات نظامی شرکت نکردند. قضات فرماندهان را برای پاسخ به سوالات به دادگاه فراخواندند و وکلا عکس هایی از شرایط زندان را به عنوان مدرک دادگاه ارائه کردند.
وکلای یکی از متهمان، عمر البلوچی، به قاضی سفری ارائه کردند که کمتر از 20 دقیقه به بررسی ساختار کلبه های چوبی با قفس های فولادی تقسیم شده به دو قسمت پرداخت.
الکا پرادهان، وکیل آقای بلوچی، روز جمعه در دادگاه گفت که نیمی دارای سینی فلزی برای تشک خواب، دوش، سینک و توالت است که از فلز نیز ساخته شده است. نیمی دیگر به عنوان اتاق بازجویی تعبیه شده بود و دارای مشمع کف اتاق و یک پیچ در کف است که در آن مچ پای یک زندانی در طول جلسات دادگاه که هنوز در آنجا برگزار می شود، غل و زنجیر شده است.
او گفت: «از نظر اطلاعات و اعتقادات، مدتی «نقطه غل و زنجیر روی سقف» نیز وجود داشت. اما او نگفت چه زمانی.
در بخشی از کمپ اکو که خبرنگاران از آن بازدید کردند، کلبه های چوبی دارای پنجره هستند. اما کلبه های قسمتی که زندانیان سیا در آن نگهداری و بازجویی می شدند، نور طبیعی ندارند – مگر اینکه درهای بیرونی بسته باشند.
خانم پرادهان گفت که این تور برای حمایت از استدلال تیم دفاعی بود که آقای بلودی بازجویی در سال 2007 را به عنوان توقف دیگری در اودیسه شکنجه خود در سایت های سیاه می دید. بازرسان ادعا کردند که غذای مک دونالد را به اشتراک گذاشته و با او چت کرده اند.
اما خانم پرادان گفت که حضور در آنجا، در مکانی شبیه به سایت‌های سیاه‌پوست قبلی که در آن او را کتک می‌زدند، برهنه به غل می‌بندند و از خواب محروم می‌شد، «ترس شدیدی به او زد» که چاره‌ای جز گفتن آنچه می‌خواستند به تحقیقاتش بگویند، باقی نگذاشت. .
سرهنگ مک کال ردای مشکی خود را در دادگاه رها کرد و خود و یکی از دستیاران خود را به سمت ایست بازرسی که دسترسی به مجتمع زندان را کنترل می کند، 15 دقیقه رانندگی از کنار یک میخانه ایرلندی، یک مک دونالد و یک سالن بولینگ که برای حدود 5000 نفر از ساکنان سرو می کند – راند. آنها هرگز اجازه ورود به محوطه زندان را ندارند.
در سال 2019، دولت ایالات متحده این واقعیت را از طبقه بندی خارج کرد که بخشی از کمپ اکو یک منطقه سیاه در خلیج گوانتانامو است، اما وکلا سال ها از این راز امنیت ملی اطلاع داشتند. سه متهم پرونده پایتخت به وکلای خود گفتند که قبلا در آنجا بوده اند.
یکی از آنها، عبدالرحیم النشیری، متهم به طراحی بمب گذاری انتحاری در 12 اکتبر 2000 به ناو یو اس اس کول در یمن توسط تروریست های القاعده در طولانی ترین پرونده مرگ گوانتانامو است.
سال گذشته، قاضی نظامی پرونده، سرهنگ لنی جی. آکوستا جونیور ادعاهایی را که آقای ناشیرا در بازجویی های فدرال اکو در سال 2007 مطرح کرد مبنی بر اینکه او نتیجه سال ها شکنجه توسط سیا بوده را رد کرد.
او نوشت: «مصاحبه FBI در سال 2007 در واقع در همان محوطه – و احتمالاً حتی در یک سلول انجام شد.